Wethouder Schotanus bevond zich in dit dossier in een niet te benijden positie, omdat hij vanuit het college te horen had gekregen dat er geen cent zou worden vrijgemaakt voor een initiatief dat niet in Alphen gerealiseerd kan worden. En toch kreeg de wethouder van de gemeenteraad een aantal keer de opdracht om serieus aan het werk te gaan met het uitwerken van kansrijke scenario’s.

In het debat in de commissievergadering van woensdag 16 januari komt dit allemaal bij elkaar.
De verenigde Alphense IJsclubs maken een vuist en spreken hun teleurstelling uit over het proces. Zij voelen zich niet serieus genomen en zien een kans die eens in de 30 of 40 jaar voorbij komt aan hun neus voorbij gaan. Het aanbod van de wethouder dat de ijsclubs mogen meepraten over de sportvisie, die binnenkort opgesteld gaat worden, maakt dat niet goed. Het was hen immers nooit verboden om als sportclub over de sportvisie mee te praten?

Tijdens het debat van woensdag 16 januari klinkt er teleurstelling van veel kanten over de opstelling van de wethouder tijdens het proces van inspraak, beginspraak en samenspraak met relevante partijen in dit dossier.

De conclusie van de ChristenUnie is dat zijn relatie met alle Alphense ijsclubs tot ver onder het nulpunt gedaald is. En er is verbazing bij oppositiepartijen over de verwachting dat de aangetoonde gebrekkige uitwerking van de scenario’s tot tevredenheid zou leiden bij gemeenteraadsleden.

Waarom was deze gang van zaken nu zo belangrijk dat er een extra commissie- en raadsvergadering voor uitgeschreven moest worden? 
In deze gang van zaken worden relevante partijen niet gehoord in hun ‘right tot challenge’ en de gemeenteraad niet in staat gesteld om een goed onderbouwd besluit te nemen.

De afstand tussen gemeentebestuur en inwoners wordt op deze manier steeds groter. Het vertrouwen in de democratie en in elkaar verdwijnt. Daar heeft iedere Alphenaar last van. Dat was de crux van het debat en helaas ook de treurige conclusie.