Drie weekenden alweer zonder voetbal. Geen mixie drinken met Boudewijn, Marius, Carel en Rob bij ARC. Geen bacootje bij Alphense Boys en over alles en nog wat gezellig ouwehoeren met Kees, geen vieux/cola light bij Alphia met Rien of Fieke, geen jonge borrel bij Alphen en Cindy niet zien. Het leven ziet er heel anders uit. Maar leven doe ik in ieder geval nog.

Gigantisch saai. Op vrijdagavond gelukkig nog wel The Voice Kids kijken bij mijn dochter. Ruimte genoeg bij haar in de Klaverhof om afstand te houden. Wel eerst handen wassen na binnenkomst, nog voordat haar twee hondjes me uitbundig kunnen begroeten. Zaterdag maar een extra krant kopen, nagenoeg zonder sport erin. Lees je wel elke keer hetzelfde, maar dan lijkt het of je nog wat te doen hebt. Loop maar wat rondjes in mijn gelukkig ruime appartement en staar uren lang uit mijn raam richting De Fietsappel. Wil toch even naar buiten en verzin een boodschap. Met de vieux en de cola light kan ik het weekend eigenlijk wel doorkomen, maar toch een smoes om even buiten te lopen. Van korte duur, want om bij Hoogvliet buiten in de rij te gaan staan wachten voordat je naar binnen kan zie ik ook niet echt zitten.

Terug maar weer. Krantje er nog maar weer eens bij pakken en maar weer naar buiten kijken. Zondag is nog erger eigenlijk. Kranten uiteraard bijna uit. Totaal niks op televisie. Rondje fietsen misschien maar even. Toch wat frisse lucht nodig immers en de zon verwarmt de huiskamer. Blijkt er toch een stevige koude wind te waaien. Ook maar weer rap terug dus. Trouwens, waar fiets je doelloos naar toe in een stille spookstad zonder terrassen? Sportstukjes schrijven voor site van ARC en van Alphense Boys is er uiteraard ook niet bij.

Uitzien naar het weekend is er niet meer bij, het is elke dag weekend. En wat het ergste is, het gaat volgens mij nog maanden duren deze toestand. Sterker nog, het zou zomaar kunnen dat er deze competitie helemaal niet meer gevoetbald gaat worden. En dat we moeten wachten tot eind augustus voor de aanvang van een nieuwe competitie voordat er pas weer een balletje getrapt gaat worden. Tuurlijk, allemaal noodzakelijk, ik weet het, gezondheid gaat voor alles. Het leven moet voor iedereen doorgaan. Maar het leven staat nu voor heel veel mensen toch stil.