Corona is in principe een dodelijke ziekte. In principe, want de meeste mensen die besmet raken worden niet eens ziek. Dat gaat vaak zo met virussen en zo die over de wereldbol razen. Lang niet iedereen gaat eraan dood.

Hoewel corona een naar virus is en er echt mensen aan dood gaan, is het bij lange na niet de meest gevaarlijke ziekte die de wereld in historische tijden heeft gekend. Iedereen kent wel de verhalen over de Zwarte Dood. Hele boeken zijn er geschreven over de pest die tussen 1346 en 1353 door Europa en Azië waarde. Er zijn minimaal 70 miljoen en maximaal 200 miljoen mensen aan doodgegaan.

Een andere beruchte ziekte is de pokken. Daar zijn in de loop van de historie ongeveer 56 miljoen mensen aan gestorven. Gelukkig hebben we daar een vaccin tegen uitgevonden en als iedereen netjes blijft inenten, zal die ziekte geen kans meer krijgen.
HIV/Aids is er ook zo een. Sinds 1981 circa 30 miljoen doden. Daar horen we dan veel minder paniekerige verhalen over. Eerst niet omdat het een enge homoziekte was, nu niet omdat de ziekte vooral nog in ontwikkelingslanden toeslaat.

De ziekte die na de pest en de pokken de meeste slachtoffers heeft geëist was de Spaanse griep. Daaraan zijn iets van 50 miljoen mensen gestorven. De Spaanse griep heerste in 1918 en 1919. De ziekte kon onder meer snel de aardbol over door de vele troepenverplaatsingen na de Eerste Wereldoorlog.
Er is toen in Amerika wel een hele belangrijke les geleerd. Je kunt namelijk de verspreiding van een besmettelijke potentieel dodelijke ziekte vertragen door sociale isolatie. Er is daarom in The States ‘slechts’ een half miljoen inwoners aan Spaanse griep overleden.

Als je de statistieken van verschillende Amerikaanse steden naast elkaar legt, kun je goed het verloop van de pandemie volgen. Wat je ziet is dat het dodenaantal in een steile curve omhoog gaat. Ergens onderweg worden isolerende maatregelen genomen. Alle mensen blijven dan thuis en alles gaat dicht. Vervolgens wordt een piek bereikt en gaat de curve even steil omlaag als deze omhoog ging.
Amerikaanse steden die snel sociaal op slot gingen, hebben een lage en langere curve vergeleken met steden die later op slot gingen. Steden die te snel de sociale isolatie ophieven, kregen te maken met een tweede piek in het aantal doden.

In feite is het sociale afstand nemen nu precies hetzelfde als dik honderd jaar geleden. Scholen, winkels en horeca zijn gesloten. Transport is beperkt. Evenementen zijn verboden. En, iedereen houdt sociale afstand van elkaar. Het effect is dat de korte steile piek afvlakt tot een langere curve en daardoor kan de zorg haar werk blijven doen.

Dus mensen, gewoon thuis blijven en vier dat mooie weekend, en je zomervakantie, maar op Playa Balconia of in The Backyard.