Na het feestgedruis van 31 december maakt iedereen zich op voor het nieuwe jaar. We gaan afvallen, stoppen met roken of eindelijk een nieuwe baan zoeken. We hopen op een nieuw huis, een nieuwe vakantiebestemming of een nieuwe liefde. Zoiets.

Heel leuk al die goede voornemens, maar we weten allemaal best dat er niets van uit gaat komen. Toch hoop ik stiekem een beetje op die leuke nieuwe man. Al denk ik dat ik er heel hard vandoor ga als er echt een op mijn pad komt. Zoiets.
Dry January gaat het in ieder geval niet worden. Wie wat bewaart die heeft wat. In mijn geval was dat een halve fles bubbels voor nieuwjaarsdag. In de koelkast met zo'n plastic zuigdop. Werkt als een tiet, want jawel nieuwjaarsavond zaten er zowaar nog bubbels in de mousserende wijn.

Tot zover de onschuldige zaken.

De viering van Oud & Nieuw is allang geen onschuldig feestje meer. Er wordt een hoop kabaal gemaakt over vreugdevuren en vuurwerk voor iedereen. Leuk vermaak, maar één keer per jaar en vooral: het is traditie.
Mensen, dikke vinger.
Er is echt niet een gozer met puberale neigingen die een knalpot aansteekt en denkt dat hij geesten verjaagt. Er smijt om die reden ook geen enkele puber met rotjes naar honden, katten en vogels. Er worden geen auto's, of erger nog huizen, van anderen in brand gestoken om de vreugde kracht bij te zetten.
Oudejaarsavond is verworden tot een legale mogelijkheid om met illegaal vuurwerk crimineel te zijn en om in groepen andermans eigendommen te vernielen. Kapotte bushokjes zijn zo’n beetje de onschuldigste uitingen.

Dan kun je heel hard roepen dat dat niet ligt aan het vuurwerk, maar aan de mentaliteit van de daders. Maar is dat wel zo? Want: wie zijn dat dan de daders?
Hele gewone mensen met een hele gewone baan. Meestal mannen die jou voorlaten bij de deur, die jouw tas in je auto zetten bij de supermarkt en waar je gezellig mee kunt barbecueën in de zomer. Of het zijn hele gewone jongens die braaf naar school gaan, op voetbal zitten en kattenkwaad uithalen. En ja, echte boefjes lopen er ook tussen.

Een essentieel probleem is dat iedereen tegenwoordig zo aan vuurwerk en rotjes kan komen. Kost geen drol en is al weken van tevoren te koop. Een ander probleem is dat de saamhorigheid van gemeenschappen zo goed als verdwenen is. We steken niet meer met het hele dorp een vreugdevuur aan en waarbij de ouderen opletten dat alles goed verloopt.

Nee. Iedereen is lekker individueel bezig en heeft vooral rechten. Op Oudejaarsavond zijn die rechten: ladderzat de straat op, voor miljoenen de lucht in knallen, spullen van een ander in de fik steken en vooral met je eigen traditie bezig zijn…